Εθελοντισμός στη Λιθουανία
Ονομάζομαι Σταυρούλα Καπετάνιου και είμαι μέλος του Κέντρου Νέων Ηπείρου, στα Ιωάννινα, όπου ζούσα τα τελευταία 5 χρόνια λόγο σπουδών. Μέσω του οργανισμού έχω συμμετάσχει σε διάφορες εθελοντικές δραστηριότητες, μία εκ των οποίων είναι και το πρόγραμμα ESC (Ευρωπαϊκό Σώμα Αλληλεγγύης) στο οποίο βρίσκομαι εδώ και 6 μήνες. Μένω σε μία μικρή πόλη, βόρεια της χώρας, το Skuodas και δουλεύω σε ένα σχολείο στο διπλανό χωριό, στο Mosedis.
Οι δραστηριότητές μου
Στο σχολείο φοιτούν μαθητές από 6 έως 18 ετών και έχω δραστηριότητες με σχεδόν όλες τις τάξεις.
Με τα παιδιά ηλικίας 6-7 χρονών παίζουμε παιχνίδια (κυνηγητό, κρυφτό, αγαλματάκια κτλ), τραγουδάμε, χορεύουμε και ζωγραφίζουμε.
Με την έκτη δημοτικού, κάποιες μέρες την εβδομάδα, σε ένα από τα μεγάλα διαλείμματα οργανώνω ερωτήσεις γνώσεων. Τα θέματα είναι κυρίως για τις χώρες και τον κόσμο. Σε αυτήν την ηλικία τους αρέσει ο ανταγωνισμός και έχοντας έναν βραβείο για το νικητή τους κάνει ακόμα πιο συγκεντρωμένους ενώ παράλληλα μαθαίνουν και νέα πράγματα.
Ένα μεγάλο κομμάτι των δραστηριοτήτων μου είναι οι παρουσιάσεις σε μαθητές από πρώτη γυμνασίου και πάνω. Μιλήσαμε για την Ελλάδα, το περιβάλλον, τα ανθρώπινα δικαιώματα και άλλα. Ενώ αρχικά δεν είχα την αυτοπεποίθηση να μιλάω σε πολύ κόσμο, με τον καιρό, και δουλεύοντας κυρίως με θέματα τα οποία με ενδιαφέρουν άρχισα να γίνομαι καλύτερη και να νιώθω πιο σίγουρη για εμένα και τη δουλειά μου.
Ένας από τους στόχους μου ήταν να βρω τρόπους ώστε να εκφράσω τον εαυτό μου, να δείξω κάτι καινούριο στους μαθητές και παράλληλα να μπορέσω να δεθώ μαζί τους. Αγαπώ πολύ το χορό και το Kick Boxing και έτσι προσπάθησα να τα εντάξω στο πρόγραμμά μου. Το kick boxing όμως ήταν αυτό που κέρδισε τις καρδιές τους, μία δραστηριότητα η οποία σε αρκετούς δεν ήταν καθόλου οικεία και γνώριμη.
Τέλος, ένα κομμάτι που με ενδιαφέρει πολύ είναι η διδασκαλία, γενικά σε οτιδήποτε γνωρίζω και έχω την ικανότητα να το μεταδώσω. Έτσι λοιπόν μου ανέθεσε το σχολείο να έχω μαθήματα αγγλικών με τα παιδιά της τρίτης δημοτικού, όχι όμως με την μορφή της τυπικής διδασκαλίας αλλά βρίσκοντας άλλους ενδιαφέροντες τρόπους, όπως παιχνίδια και τραγούδια. Ακόμα, περιστασιακά βοηθούσα τους καθηγητές στην ώρα των μαθηματικών, λόγω των σπουδών μου.
Συναντήσεις, εκπαιδεύσεις, εκδηλώσεις
Εκτός από τις ώρες στο σχολείο, κάθε μήνα έχουμε συνάντηση με όλους τους εθελοντές από τον ίδιο οργανισμό, όπου κάθε φορά συζητάμε για ένα διαφορετικό θέμα που μας απασχολεί εκτός εθελοντισμού αλλά και οτιδήποτε μας απασχολεί σε σχέση με το πρόγραμμά μας.
Όσοι εθελοντές βρισκόμαστε σε πρόγραμμα διάρκειας μεγαλύτερης των 6 μηνών έχουμε δύο εκπαιδεύσεις. Μία εβδομάδα στην αρχή και μία στη μέση του προγράμματός μας. Σε αυτές, συμμετέχουν εθελοντές από όλη τη χώρα και από διαφορετικούς οργανισμούς.
Στόχος της πρώτης είναι να γνωρίσεις καλύτερα τη χώρα, να αντιληφθείς το ρόλο σου και να ανακαλύψεις τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις σου. Ενώ στη δεύτερη κοιτάς τι έχεις κάνει ως τώρα και τι ακόμα θέλεις να κάνεις. Στη μέση του προγράμματος νιώθεις συνήθως να βαλτώνεις και αυτό σε βοηθάει να βρεις πάλι την ενεργητικότητα και την δημιουργικότητα σου.
Μέσα από όλα αυτά, έρχεσαι σε επαφή με νέους ανθρώπους κάθε φορά, από άλλη χωρά, με διαφορετικές εμπειρίες από τις δικιές σου και μπορείς να πάρεις πάρα πολλά από τον καθένα ξεχωριστά.
Το να ζώ στο εξωτερικό με έκανε να καταλάβω πόσα πράγματα μου λείπουν από την Ελλάδα και προσπάθησε με διάφορους τρόπους να τη φέρω κοντά μου και παράλληλα να τη γνωρίσω στον κόσμο εδώ. Αυτό έγινε με παρουσιάσεις, φαγητό και χορό.
Η καθημερινότητα
Μένω σε μία πολύ μικρή πόλη, οπού δεν έχει πάρα πολλά πράγματα να κάνεις, αν εξαιρέσεις δύο τρεις καφετέριες. Έχοντας λοιπόν αρκετά ελεύθερο χρόνο αφήσαμε, με τη συγκάτοικό μου τη φαντασία μας ελεύθερη και ανά διαστήματα φτιάχναμε και κάτι διαφορετικό στο σπίτι.
Η πόλη βρίσκεται κοντά στη Λετονία και όποτε μας το επιτρέπει ο καιρός περπατάμε ως τα σύνορα και το δάσος που βρίσκεται στη διπλανή μας χώρα.
Αντιθέτως με όσα πίστευα πριν έρθω, οι άνθρωποι εδώ είναι ζεστοί, φιλόξενοι και πάντα μας ενημερώνουν για τς εκδηλώσεις της πόλης. Μία από τις καλύτερες για εμένα ήταν η μέρα των pancakes, όπου μοίραζαν τηγανίτες, όλοι ήταν ντυμένοι καρναβάλια, χόρευαν και τραγουδούσαν γύρω από τη φωτιά.
Γνωρίζοντας τη Λιθουανία και όχι μονο
Έχοντας ελεύθερο χρόνο, συναντήσεις σε άλλες πόλεις, εθελοντές που θέλεις να επισκεφτείς, το να ταξιδεύεις φαίνεται διαφορετικό. Πάντα μου άρεσε να κάνω εκδρομές και να βλέπω νέα πράγματα, όμως δεν το έκανα τόσο εύκολα. Από τη στιγμή που ζω στο εξωτερικό είμαι συνέχεια σε ένα ταξίδι, μια νέα ανακάλυψη, κάτι καινούριο. Από την αρχή είχα στόχο να δω όσο περισσότερα μπορώ στη Λιθουανία, αλλά και σε άλλες χώρες! Πιστεύω πως το να είμαι εδώ μου έδωσε την ελευθερία και την αποφασιστικότητα να το κάνω.
Το να είσαι εθελοντής στο εξωτερικό είναι μια εμπειρία που θα την θυμάμαι για πάντα. Έδωσα ένα κομμάτι του εαυτό μου και κέρδισα πολλά περισσότερα. Για το λόγο αυτό προτείνω σε όλους να το δοκιμάσουν και να αφήσουν τον εαυτό τους ελεύθερο να δεχτεί καθετί καινούριο!!
2019-2020
This project was co-funded by European Union, the European Solidarity Corps Program
